مهم نیست بقیه در مورد تو چی فکر می کنن مهم اینه که اونقدر مهمی که در موردت فکر می کنن.

دلم می خواست همچو آسمان که صدای رعدش پنجره های خاموش را می لرزاند فریاد بزنم ،
فریاد بزنم تا یارم هر جای دنیاست صدای مرا بشنود.
صدای کسی که خسته و دلشکسته با چشمان خیس و دلی عاشق در زیر باران قدم می زند ،
تنهایی در کوچه های سرد و خالی…
کجایی ای یار من ؟
کجایی که جایت در کنارم خالی است.
در این شب بارانی تو را می خواهم ،
به خدا جایت خالی خالی است.
کاش صدایت همچو صدای قطره های باران در گوشم زمزمه می شد
تو بودی شبی عاشقانه را با هم داشتیم ،

آه عشق من چه زيبا معنا ميكني... تمام گفته هايم را...خواسته هايم را...نگاه مهتاب رادر انتهای عشق من...زیبا خاطراتت را برای خودم ...  تعریف میکنم...و با قلبم رقص قاصدکها را به رخ شقایقها خواهم کشاند...

اگر مانده بودی...مرا تا به عرش خدا میرساندی

اگر مانده بودی...مرا تا نگاه خدا میکشاندی

اگر مانده بودی...مرا با نسیم قصه میسرودی

اگر مانده بودی ...اگر مانده بودی

اگر مانده بودی...شقایق دلش پر زغصه نبود

اگر مانده بودی...ستاره برایم گلی میفرستاد

اگر مانده بودی...اگر مانده بودی

هرچه قدر دلت میخواهد بی وفایی کن
	خوابیدم... اما با چشمهای باز!! خیالت راحت... هرچه قدر دلت میخواهد بی وفایی کن...!

محال نبود وصال
	اگر به راستی عشق وصال بود لیلی و مجنون افسانه میشدند شیرین و فرهاد قصه من و تو میشدند شقایقها عاشق میشدند ستاره ها دزدکی نظاره گر ما میشدند ماه برای من چهره تو را نمایان میکرد ماه من زندگی من...لیلی و شیرین من توئی عشق مستانه من

خسته شدم از بی وفائیهایت

خسته شدم از بی وفائیهایت   و من اینجا در کنار شاخه های خشک بید دارم مجنونانه میلرزم...دارم غزلهایم را به حراج میگزارم تو هیچگاه نفهمیدی...دلتنگیهایم را تو نخواستی بدانی که زمین خوردن من فقط برای این بود که دستم را بگیری من چشم چشم میکنم تا بیایی و تو با دیدن من راهت را عوض میکنی آری عشقم...خسته شدم نه از بی وفائیهایت فقط از چشمهایم که چه ملتمسانه به دنبال نگاه تو میگردند خسته شدم عزیزم نه از بی توجهیت بلکه از شعرهایم...که هر چه میسرایم برای توست اما تو هیچگاه نمیخوانی با دیدن تو تبسم از لبانم محو نمیشود اما تو چه غریبانه مرا مینگری بیا فقط برای یک بار دستم را بگیر ...تا من برایت بمیرم

بیا قسمت کنیم دنیای عشقمون رو

چه میخواهی چه میجوئی در این قلب پریشانم ...گهی قاب دلم در سینه ات نور و منور میکنی ...گهی تا میکنی در چشم من عشق و امیدم را... گهی تا عرش کبریا من را تو زیور میکنی... گهی له میکنی قلبم... گهی من را تو حاشا میکنی ...بیا عشقم...بیا قسمت کنیم دنیای عاشقیمونو قبول... روز مال تو...شب مال من شادی مال تو...غم مال من ماه و ستاره مال تو...تاریکیش مال من بهشتش مال تو...جهنم مال من عشق و روزیش مال تو...پریشونیش مال من تخت و تاجش مال تو...اشک و ناله اش مال من روح و جسمم مال تو...اشک چشمام مال من سور و جشنش مال تو...سوگ و عزایش مال من ملک کسرا مال تو...قلب شکسته مال من هر چه بود تقسیم شد سهم تو بردار و برو رفتی با کلی مال و منال من ماندم و یک دنیا...غم و اندوه...و تاریکی شب تو راهت رو گرفتی و رفتی و من گم شدم در تاریکی شب

ابر عاشق

ابری آرام و سبک بال بودم که در آسمان عشق زندگی میکردم همیشه نظاره گر عشاق بودم سایه بودم و باران برای تن خسته شان از عشق بازیشان لذت میبردم و از دلدادگیشان آرام میگرفتم و من تک و تنها در آسمان عشق در حرکت بودم میگشتم و میگشتم...تا دو دلداده را بیابم و تن عاشقشان را غرق شادی کنم شیره جانم را برای تن ما لا مال از عشقشان باران کنم زندگی میکردم با عشاق و چه اشعاری را با من برای عشقشان میسرودند تا اینکه روزی.... مجنون از جور لیلی...سنگی بسویم پرتاب کرد تن نازک مرا زخم کرد هر چه کردم نتوانستم ایستادگی کنم از آسمان سرنگون شدم و سقوطی با درد و رنج همراهم بود زمین خوردم...تکه های تنم روی زمین پخش شده بود و عشاق بی وفا...تنم را لگد کوب میکردند عاقبت تنم آب شد و من محو و نیست شدم اینک دیر بازیست که راهی میجویم بسوی رودخانه تا تن خسته ام را روان کنم...و دوباره پرواز کنم بسوی آسمان...دلم برای عشاق بیقراری میکند اشکهایم تن خسته شان را میجوید میخواهم دوباره ابر باشم میخواهم ببارم بر تن عشاق

بزار نگات کنم گلم
	بزار نگات کنم گلم...عشق منی همنفسم ببین هنوز گیر دلم...پیش دلت همسفرم سایت دوستیابی رایگان با امکانات زیبا در جامعه مجازی http://otaghak.ir

رویاهای هر شبم
	رویاهای هر شبم...خاطراتت را از من مگیر

تو عاشق نبودی
	توی جنگل...تن عریون شقایقها...زیر بارون   ومن غمگین وتنها ...چون قدیما... با پاهای برهنه توی ایوون... نمیدونی تو که عاشق نبودی... چه سخته مرگ گل برای گلدون... من و گلها نشستیم زیر بارون... واسه هم غصه گفتیم عاشقانه... چه سخته من و گلها شکستیم بی بهانه تو عاشق نبودی...ببینی لحظه چشم انتظاری چه تلخه نشستن زیر بارون زمستون چه سخته بشینم بی تو با چشمای گریون

به چشم هایَت بگو
انقدر برای دلَم
رجز نخوانند
من اهل ِ جنگ نیستم
تنها خطی میزنم هرازگاهی
خیلی بخواهم گرد و خاک کنم
شعری می نویسم
آنوقت
اگر توانستی
مرا در آغوش نگیر ..